Opis: Il bambino cattivo: Reżyseria: Pupi Avati. Z Leonardo Della Bianca, Luigi Lo Cascio, Donatella Finocchiaro, Isabella Aldovini. Brando to 11-letni chłopiec, którego rodzina właśnie przeprowadziła się do nowego domu w Rzymie. Jego rodzice, oboje profesorowie uniwersyteccy, są w separacji, a Brando jest wykorzystywany przez oboje rodziców, ponieważ wdają się w kłótnie i wzajemne oskarżenia. Jego matka, Flora, cierpi na depresję. Michele, jego ojciec, jest niedojrzały i nieobecny. Sytuacja komplikuje się, gdy Michele zaczyna spotykać się z Lisettą, dziewczyną, którą zna od lat. Brando zostaje poproszony o współudział (zaakceptowanie zdrady i poradzenie sobie z nią), co sprawia, że ​​czuje się bardzo niekomfortowo. Kiedy Michele w końcu opuszcza dom, Flora próbuje popełnić samobójstwo i nigdy nie wraca do zdrowia po psychozie. Brando rozpoczyna wtedy swój najtrudniejszy okres. W przeszłości trafił do babci ze strony ojca, która mimo ogromnego uczucia do Brando nie jest już w stanie się nim opiekować. Ostatecznie Brando zostaje uznany za prawnie porzucony i przekazany do domu rodzinnego (sierocińca). Michele akceptuje decyzję sądu. Powód jest taki, że po pierwsze nie chce, aby jego syn był powierzany dziadkom ze strony matki w Katalonii, którzy według Michele nie zapewnią chłopcu odpowiedniej opieki. Po drugie, chce uspokoić Lisettę, która niedawno wprowadziła się do domu Michele, ponieważ ona ma takie same uczucia do dziadków. Przybycie do domu rodzinnego wprawia Brando w stan głębokiego niepokoju. Rozwija się u niego moczenie, przez co staje się pośmiewiskiem innych dzieci. Brando znajduje schronienie w idealizowaniu swoich bohaterów w Realu Madryt i w zapasach. Pewnej nocy postanawia uciec i udać się do szpitala, aby odwiedzić chorą matkę, ale ogarnięty jej halucynacjami i prawdopodobnie nadal błędnie wierząc, że Brando popiera związek między jego ojcem a Lisettą, nazywa go „złym chłopcem” ponieważ uważa go za wspólnika ojca. Oskarża go także o kradzież na oczach pielęgniarki. Dziecko nie kontaktowało się ze swoją babcią, gdyż pracownicy socjalni uznali ją za niesolidną (lub, co sugerowano, zapominając o nim), co prowadzi do tego, że może nie mieć możliwości skontaktowania się z nim. Po około roku pobytu w domu rodzinnym Brando otrzymuje propozycję umieszczenia w pieczy zastępczej u rodziny mężczyzny, którego znał mieszkając w swoim dawnym domu. Para miała syna, który niedawno zmarł i pomimo uczuć, jakie para i ich krewni okazują Brando, chłopiec odrzuca ich, bojąc się, że zostanie ponownie porzucony, i martwi się, że para chce go jako następcę zmarłego syna. Po kilku miesiącach Michele odwiedza Brando, który spodziewa się dobrych wieści, przekonany, że przyjechał po niego ojciec, aby zabrać go do domu. Zamiast tego Michele wydaje się teraz całkowicie niezainteresowany Brando i jest podekscytowany jedynie pojawieniem się nowego dziecka, którego spodziewa się z Lisettą. Potwierdza, że ​​nie planuje zabierać Brando z powrotem do jego starego domu. Następnie Brando zgadza się na umieszczenie w pieczy zastępczej z parą, która zaproponowała mu przyjęcie, ale wcześniej powtarza, że ​​pragnie, aby nie uważano go za substytut ich zmarłego syna. Otoczony miłością, jaka panuje w jego nowej rodzinie, Brando znów staje się szczęśliwy.